Anlamlı bir tarihsel geçmişe sahip olan 8 Mart, daha iyi çalışma ve yaşam koşulları için greve çıkan dokuma işçisi kadınlardan 129’unun fabrikada çıkan bir yangın sonucu yaşamlarını yitirmesiyle ortaya çıkmıştır. 8 Mart 1857 tarihinde New York’ta, 40 bin tekstil işçisi kadının greve çıkması, kadın emekçileri tarihi açısından çok önemli bir gündür.

1910’da Danimarka’nın başkenti Kopenhag’da dünyanın farklı ülkelerinden gelen kadınlar 2. Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı’nda bir araya geldi. Toplantıya katılan Alman delege Clara Zetkin, başta kadınların oy hakkı olmak üzere, kadın hakları için özel bir günün belirlenmesini ve dünyanın bütün ülkelerinde kutlanması önerisinde bulundu. Zetkin’in bu önerisi kabul edildi ve 8 Mart, “Dünya Emekçi Kadınlar Günü” oldu.

Bu kararın üzerinden 106 yıl geçmesine rağmen, dünyanın pek çok ülkesinde kadının çalışma yaşamında ve ülke yönetimindeki yeri istenen düzeyde değil. Kadın,  çalışma yaşamında yedek ve ucuz işgücü olarak görülmekte, hatta birçok iş alanında çalıştırılmamakta, sosyal güvencesiz olarak bırakılmakta. Kadına yönelik şiddet, taciz ve tecavüz hiç görülmemiş bir şekilde artmaktadır. Ülkemizde seçme seçilme hakkına 5 Aralık 1934 tarihinde kavuşan Türk kadını, ne yazık ki, geldiğimiz noktada, ülke yönetiminde istenen ve beklenen noktada değildir. Ülkemizde yaşanan töre cinayetleri, kadına yönelik fiziksel, psikolojik, cinsel ve ekonomik şiddet hala varlığını sürdürmektedir.8 Mart, bütün bu sorunlar yumağında, kutlama değil, bir mücadele günüdür. 8 Mart’ın ülkemizde olduğu kadar, tüm dünya kadınlarına eşit haklar ve özgürlükler getirmesi dileğiyle.